ඔබ දමා යන්න මට සිදුවුනා,,,

ඔබ දමා යන්න මට සිදුවුනා,,,සමාකරන් සුදු මැණිකේ,,,
ආදරේ ගොඩක් මම දිය කළා,,,මුතු කඳුලුවලින් ඔබෙ දෙනෙතේ,,,
කාලයක් ගියත් මට සිහිවුනා,,,ඔබ වින්ද වේදනා රහසේ,,,
ආ දුරක් නිසා මා තනි වුනා,,,ඔබ වගේ කෙනෙක් නැති ලෝකේ,,,

නෙක නෙක විසිතුරු  මුකුලිත කුසුමන්
කොතෙකුත් පිපුනා නෙතු මානේ,,,
එනමුදු නුඹෙ මුදු සියුමැළිකම් නෑ,,,
ඒ නෙක මල්වල කටු රැඳුනේ,,,

පොත් පිටු අතරේ සඟවන් පිදුවා,,,
මතකයි ඔබෙ කුලුඳුල් ප්‍රේමේ,,,
සිතුවම් මලුවේ සටහන් ඉතිරියි,,,

අතහැරුනත් සුවඳයි සිහිනේ,,,

මුවැත්තියකට නොතෙරුනුමුත් ජීවිතේ,

එදා වාගෙම අදත් මගෙ වූ ආදරේ,,,
රටා හැඩිකර යනෙන හැoගෙන සoහුරේ,,,
වාන් දැමු ඒ මිතුරුකම් දියකර දියේ,,,
යටින් හoගා ගෙනා ගෙනා ගින්දර හදවිලේ,,,

මුවැත්තියකට නොතෙරුනුමුත් ජීවිතේ,
හිතින් වින්දා දෙනෙත් තෙත් වූ ආදරේ,,,,,
දමා යන්නට නොහැකිමුත් ඔබ මාවතේ,,,
අරන් යන්නත් ඉතින් කොයිවෙද මේලෙසේ,,,

හරස්වෙන විට අතරමැදි ගල් කුළු එසේ,,,
ගඟක් වුව හඬ හඬා ගැලුවා යයි සිතේ,,,
අපේ වෙන්නට පිනක් නැතිවග මේ භවේ,,,

නිතර දැනුනා රිදුම් දී තැලෙනා හදේ,,,

ගෙවන්නී පව් මැෂිමටම දියවී,,,,

වියන්නී සලු අතින් ගෙන යුවතී,,,
හඬන්නී ඇය ලොවට නෙතු නොමදී,,,
දුවන්නී එක් නැවතුමක් නොමැතී,,
හිඟන්නී නිසි පනම් අත නොමැතී,,,


අඳුරු මඟ රැකවලින් රුදු මිතුරූ,,,
නුරා දෙනුවන් වනයි ඇරයුම් ගී,,,
යදම් නැති හිත් මුලාවෙන් රැවටී,,,
අනේ අහුවෙයි බසට නොමිනිස් හී,,,


දුවන්නී රෑ දවල් ගැන නොදනී,,,
කැදැල්ලක් නැති කිරිල්ලී සොවිනී,,,
තැවුල්මැද දිවි ගෙවන්නෙත් සොඳුරී
ගෙවන්නී පව් මැෂිමටම දියවී,,,,

අද නැතත් ඒ දෙවටෙ යන්නට ඔබ,,,

මල්කිණිති මත මුතු පිණිති ඉහිරුන,,,
හිමිදිරියෙ දුටු සුවඳ සුදු මල  ඔබ,,,
පොත් මිටිය මුදු ලැමට තද කරගෙන,,,
මා ලඟින් හැමදාම පාසැල් ගිය,,,

සුදු ගවුමෙ රැළි නිතර පිරිමැද මැද,,,
කෙළිදොලෙන් කී කතා සිහිවෙන විට,,,
අද නැතත් ඒ දෙවටෙ යන්නට ඔබ,,,
හිත විඳින දුක වුනත් මිහිරියි මට,,,

දිය කඩිති ලඟ අතින් සුදු ගෙන මම,,,
පැනපු පිම්මට වඩියෙ දුර ඉගිලුන,,,
මිහිරි හැඟුමින් නැහැවු ඔබ නැති මග,,,

කඳුලු පැන්නා මතක්වන ඉඳ හිට,,,

දැන් ඉතින් අලුත් ජීවිතයකි සුන්දරී,,,

රන් මාල වළලු ගිළිහුනාට සුන්දර මොහොතින්,,,
අපි සෙනේ පුරමු මoගල රෑ පෙම්බරී,,,`
සඳ හිනාවුනත් හෙමින් ඇවිත් එබිකම් දෑසින්,,,
ඔබ තුරුල්වෙන්න මගේ සඳ රාජිණී,,,

හඬ නගා කියන්නට බැරිමුත් සුන්දර පහසින්,,,
සනසෙන්න දිනක් උදා වුනා මේ ලෙසේ,,,
පෙම් සිනා පුරන මනාළි  මා සන්තක මොහොතින්,,,
නෙතු වැසී ගියා නුරා කැලුම් රoගනේ,,,

යා වෙලා දෙසිත් මගේම වී ආ කුලකුමරී,,,
දැන් ඉතින් අලුත් ජීවිතයකි සුන්දරී,,,
නෑසියෝ රහස් විමසයි හෙට ලoවී ප්‍රේමී,,,
හරි ආදරයෙන් ඉන්නේ අපි මියුලැසී,,,

දමයන්ති ප්‍රේමෙන් දිනන්නා

නිසයුරාණෙනි...ආකාශයේ පායනා,,,
විසිරෙනා බිඳු තාරුකා ගගනතේ පීදෙනා,,,
ලොව  වෙලා උන් ගණදුරේ දිදුලලා පායනා,,,
යුරු බලා නල හිනැහුනේ කුමරි ගැන සිහිවෙලා,,,

හසරුන් ලවා,,,පෙම් පත් යවා,,,ස්නේහ  නින්නාද දීලා,,,
තඹරුන් සොයා බඹරුන් ගියා  සේම නල කුමරු ඉගිළී අදෙන්නා,,,
වශ්‍රීක දැහැනේ බැඳීලා,,,,,,,ස්වයoවරයෙ කුමරි රඟන්නා,,,

දෙවිදුන් පවා පෙම් දම් පුරා ,,,නල සේම සිවුරූ මවාලා,,,
විපරිසකළා ,,,දෙවඟන නුරා යාව,,,,,,කුමරියද කඳුළින් යදින්නා,,,

දෙවිදුන්ගෙ හදවත තෙමෙන්නා.,,,දමයන්ති ප්‍රේමෙන් දිනන්නා

කියන නොකියන හැඟුම් මා වෙනුවෙන්,,,

සුවඳ යාවුනු සුළඟ මා වෙනුවෙන්,,,
ගෙනෙයි හී සර මළෙවි මල් දුන්නෙන්,,,
නටන දෙනයන සටන ආදරයෙන්,,,
කියන නොකියන හැඟුම් මා වෙනුවෙන්,,,

පිපුනු දෙතොලෙහි රැඳුනු සීතල පැන්,,,
යදියි මුමුණයි හඬන සිත සනසන්,,,
සෙනේ ගඟුලක රුවල් ඔරුවක්වන්,,,
නිතර ගෙනදෙන දසුන මගෙවේනම්,,,

සිහින නිම්නෙක සිනා වපුරන් මo ,,,
බලා උන්නත් කල්පයක් දුර දැන්,,,
සඳලු තලයට දුරයි සඳ මනරම්,,,

නෙතින් ගෙන නුඹ සිතින් විඳිනෙමි පෙම්,,,

ලොවට හොරෙන් අපි හැඬුවා වෙන්වුනත් පෙමින්,,,

ආදරය සොයා සිසිල් දිය යටින්,,,
රාගයෙන් වෙලුණු උණුසුමත් අරන්...
පීනලා සෙවූ පැතුම් සිත් යදම් ...
ගිලිහිලා ගිහින් කාලයත් අරන්,,,
ගිළිහිලා ගිහින් ආ දුරත් අපෙන්,,,

ඉන්න තුරා රන්ඩුවුනා සොඳුරු පෙම යටින්,,,
නින්ද සොරා යන්න ගියත් නුඹයි මගෙ කුසුම්,,,
සින්න කඳුලු සිර කරගෙන පිට කලත් සුසුම්,,,
බැන්ද සුරත ගිළිහුනුදා මිය ගියා පැතුම්...

වින්ද සුවඳ මතක අතර යටවෙලා රැඟුම්,,,
ගින්න වගේ හද දැවුනා ඔබ නොමතිකමින්,,,
ලoව ඉන්න පින නැතිවට අතිවුනත් ගැටුම්,,,

ලොවට හොරෙන් අපි හැඬුවා වෙන්වුනත්  පෙමින්,,,

සාර ධර්ම පිරිහෙන තැනටම අඳ විළසින්,,,

මුදු මල් සුවඳයි ඉස්සර ආවේ,,,වැව් තාවුල්ලෙන්...වෙල් එළියෙන්,,,
ඒ මල් පරවී සැර මල් පිපුනේ කවදාදෝ කොල්ලන් වෙනුවෙන්,,,
බලා ගත්ත අත බලා ඉන්නවා වේලන සිතුවිලි මන ලෝකෙන්,,,
ඒ සැර මල් දුම නිදිබර වෙනවා තරුණ ගැටව් කම්මැලි කරමින්,,,

ඉස්සර හවසට පන්දු කෙළියේ කොල්ලන්,,,
අද ඉන්නා උන් පිස්සු කෙළි මදයෙන්,,,
ඇතමුන් දිව යයි නාරි ලතා මල්  සොයමින්,,,
අවාසනාවට රටෙන් ගොඩක් වල පල්ලම්,,,

යොවුන් ගැටිසියෝ පන්තිම යයි ගෙදරින්නම්,,,
එත් ඉන් හුගක් උන්නෙම මල් ලඳු අතරෙයි,,,
සාර ධර්ම පිරිහෙන තැනටම අඳ විළසින්,,,
ගමන් කරයි ටික ටික නව රැල්ලයි කියමින්,,,

පෙරුමන් පුරා බුදුවන නියා ඔබ මවුනි මුලු ලොවම වැන්දා

කිරණ සඳ රැස ලෙසින් සුවමිණ පායනා හිරු දෙවුනී,,,
සුමුදු සුව රැඳි යහනෙ දරුවන් පිරිත් කළ ඔබ බුදුවී,,,
කඳුලු නෙතු දරු සෙනෙන් වපුරා කිරෙන් නැහැවූ මවුනී,,,
සසර සැමදා ඔබේ කුසයේ ඉපදෙන්න පිo කරමී,,,

පණ යැද යැදා,,බුදු හිමි සොයා හඬ හඬ ගියා අම්මා,,,
අබ සොය සොයා ගම්බිම් පුරා කඳුලින් සිඟා යැදි අම්මා,,,
පෙරුමන් පුරා බුදුවන නියා ඔබ මවුනි මුලු ලොවම වැන්දා,,,

ලෙහෙණිය වෙලා සයුරක් තලා දිය කඳ ඉසින්නට උන්දා,,,
දරු සෙනෙහසින් ලැම උණු වෙලා දුක් කඳුලු බිව් අම්මා....

පෙරුමන් පුරා බුදුවන නියා ඔබ මවුනි මුලු ලොවම වැන්දා,,,

සතෙකුගෙ මස් කන්න තවත් කෙනෙක් පොලඹවන එකත් පවක්නේ...

සරසවියට පිය නගිනා මාවත,,,

සරසවියට පිය නගිනා මාවත,,,
එදා මෙන්ම සුවඳ දේවි රහසෙම,,,
මහවැළි ගo දිය කොමළිගෙ තාලෙට,,,
නුඹ ආගිය හැටි සිහිවෙයි මාහට,,,

බහිරව කන්දට අතැඟිළි දිගුකොට,,,
තෙපලූ හැටි මතකයි දිවුරා ඔබ,,,
ආදර නිම් හිම් සිතුවිළි යායක,,,
වැතිරී පෙම්කළ අප අසරණ අද,,,

එක කුඩයක් යට ලoවිගිය දුර,,
දෙතැනක තනිවිය එක ඉර හඳ යට,,,
බාදක මැද ආදර කඳු යායම,,,

නාය ගිහින් කඳුලු දියෙන් සේදුන,,,,

අම්මා කෙනෙක් ඔබත්,,,පින්නැති වුනා වුනත්...

අම්මා කෙනෙක් ඔබත්,,,පින්නැති වුනා වුනත්...
ලෙoගතුවුනේ මව් සෙනෙන්,,,
දුක් විඳ විඳා වුනත්,,,මහ මග සිඟා යදිත්,,,
මග බැලුවෙ දරුවන් එනතුරා,,,

සිත් ඇති දනන් හුගාක් ,,,ඒ මඟ ගියා වුනත්,,,
රැඳුනේද මොහොතක් හද තෙතින්,,,
දහදිය ලෙයින් හුඟක්,,,පුද දුන් කෙනෙක් ඇවිත්,,,
සනසාවි අම්මා ලෙසින්,,ලoවෙලා,,,

ලoවුනු දේඅත් මතින් ,,,පිo දෙන මවක් හඩයි,,,
දරු සෙනෙහසින් උණුවෙලා,,,
ඇතැමෙක් දුරින් හිඳන් නොබලා බලා ගියත්,,,

මනුසත්කමින් පිරිහිලා,,,,

රණගිරවියේ නුඹේ සෙනෙහසට පින් මදි,,,

රණගිරවියේ නුඹේ සෙනෙහසට පිo මදි,,,
ඉගිලුනත් සිත ලඟින් නුඹ  මට උරුම නැතී,,,
සෙනෙහසින් සිත් දෙකක් යාවුනා දුර ඇතී,,,
සමාකරන් වෙන හිතක් මට හිමී,,,

කඳුලු දුක් ගොඩක් වින්දෙ මා නිසා,,,
ආදරේ ඇගෙන්  මා විඳිමි සිත් පුරා,,,
සාවියක් වගෙ සිතක් මට ආදරේ නිසා,,,
සමකරන් මා හිඳිමි ගොලු වෙලා,,,

සිතුම් විහඟ රොන් නුරා සොයනවා,,,
නුඹේ දෙතොල් පෙම් සිනා පුරනවා,,,
යදම් බිඳිනු බැරි සිතින් තැවෙනමා,,,
ඔබේ සෙනෙහසත් සිතින් විඳිනවා.,,,

ලoව ඉමු අපි වඩිනු මැණ දුක්ගිනි නිවා,,,

සිඟන්නී මා ඔබේ සෙනහස සොයන්නී,,,
හඬන්නී මා ඔබෙන් සැනසුම පතන්නී,,,
යදින්නී මා ඔබේ උනුසුම යදින්නී,,,
රිදෙන ඉකිහඩ ඔබම වෙනුවෙන් ගැහෙන්නේ ,,,,

පින්න තැවරුනූ ඔබේ නෙතඟේ පෙම්සිනා,,,
සින්න දුක් දී කළේ නෑ වරදක් මෙමා,,,
යන්න මාගෙන් සැරසෙන්නෙ ඇයි දැයි කියා,,,
නින්ද අතරෙත් විඳින දඬුවම් නෙත් අයා,,,

කන්ද උඩුරුව බුදුන් පාමුල වැතිරිලා,,,
හඬමි තාමත් ඔබෙ නමින් කඳුලක් පුදා,,,
බැන්ද සුරතට වෙන්නෙපා වියොවක් මෙදා,,,

ලoව ඉමු අපි වඩිනු මැණ දුක්ගිනි නිවා,,,

ජීවිතේ හරි පුදුමෙකැයි සිතෙනා,,,

ජීවිතේ වාලුකා තීරයේ...හමුවුනේ ඔබ ,,,
අසනි වැසි වට යොවුන් වස්සානයේ,,,
ගිමන නිවෙනා අසපුවේ,,,
රැඳී උන්නා සොඳුරු සක්මන් මල්මාවතේ,,,

ඇරඹුමයි සතුටේ සිතූ මුත්,,,ගිනිය හැකි නෑ,,,
කඳුලු කැට අද මග දිගේ හැලෙනා,,,
අපි සිතින් හඬනා,,,
ජීවිතේ හරි පුදුමෙකැයි සිතෙනා,,,

ආදරෙන් සිත් නතුවුනත්,,,ගිලිහෙනා හැටි,,,
සොම්නසින් පිරි කාලයේ සිනහා,,,
සිත් තැලී හඬනා,,,

ආදරේ හරි පුදුමෙකැයි සිතෙනා,,,

ආල නියාවෙන් රස නුරා ,,,,

නීල නයන නෙතු රඟනා විළාසිනි,,,
නාරිලතා මල් පිපිලා සිනාසුනි,,,
කෝල බැලුම්දී ...ආල හැඟුම් දී ...
කීව කතා මoමත් කළා සිත,,,

ආල නියාවෙන් රස නුරා ,,,,

මාන බලා නුඹ උන් දිහෑ නෙතු,,,
ආවා ගියා නිතරම සෙනේ තතු,,,
පෑව සිනා වසඟෙට  වෙලා නතු,,,
රූප ශ්‍රියා  නුබ හැඩ කළා සිතු....
රූප ශ්‍රියා නුබ හැඩ කළා ....

දෑත සළා යන හoසියක හැඩ,,,
විඳි මෙමා දුර සිට නුඹේ රඟ,,,
නේත්‍ර විළේ දිය සඳ රැසින් තෙත,,,
යාත්‍රා කළා තිසරුන් සොයා සිත,,,
යාත්‍රා කළා තිසරුන් සොයා,,,,

ඕලු පිපෙන්නේ වැව් දිය ඔබටයි,,,

ඉස්සර හමුවූ ගුරු පාරේ අපි,,,
අත් වැල් පටලන් බැඳුනු පෙමින්,,,
සිනා පිරූ හැටි,,,සෙනේ පිරූ හැටි
අමතක නෑ  මා සිතක පැතුම්,,,
එනමුත් ඔබ අද ගමෙන් දුරස්වී,,,
අතීතයම අමතකව ගිහින්,,,,

නීල ජලේ පිරි වැව් දිය කෙළියේ,,,
නුඹ සමගින් පෙම්ගී ගැයුවේ,,,
මාල බඳින්නට ඔබ තව නාවත් ,,,
ඕලු පිපෙන්නේ වැව් දිය ඔබටයි,,,
ඕලු පිපෙන්නේ වැව් දිය ඔබටයි,,,

ගාන තෙල් සඳුන් ඉසර නොව අද,,,
නෙතු පිය තොල් හිස පාට වෙලා,,,
දෑස රිදෝගෙන බලාන උන්නත්,,,
පැතූ වසන්තය මල්පෙති ගිළිහෙයි,,,
පැතූ වසන්තය මල්පෙති ගිළිහෙයි,,,

ඇසිපිය කඳුලෙන් ලැමදුක් වසාන ,,,

කොහොමද අම්මේ ,,,මා බිහිකරන්න
මේ තරමට දුක් විඳෙව්වේ,,,
ඇසිපිය කඳුලෙන්  ලැමදුක්  වසාන ,,,
මේ තරමට දුක් විඳෙව්වේ,,,
මහමෙරකට දුක් විඳෙව්වේ,,,

මුතු වරුෂා නැති කටු පොලොවේ,,,
කවුරුද අම්මව හැඬෙව්වේ,,,
මා කුස දරාන,,,සුසුමන් මකාන,,,
නොගැනිය හැකි දුක් විඳෙව්වේ,,,
අම්මා තනියෙම විඳෙව්වේ,,,

දලු මල් කැකුලයි ,,,හිල් පොල්කටුවෙන්
පෙති නොරිදෙන්නට පෙඟෙව්වේ,,,
ඒ මල් කැකුලට ලේ කිරි කඳුලින් ,,,
සෙනෙහස මුසු කර පෙඟෙව්වේ,,,
මැදුරක සුව මට දැනෙව්වේ,,,

මා ලසොවින්ම ඔබ සොයමි සoසාරයේ,,,

සිත් සඳ යායෙ තරු ඇතිරු පිoසාරියේ,,,
නෙත් මත යාවි මුමුණාපු රoජනාවියේ,,,
මා ලඟ ඉන්න බහදීපු සoසාරියේ,,,
මා හැර යන්න හිත දුන්නෙ ඇයි මේලෙසේ,,,

නෙක තරු පළසෙ යට විඳපු පෙම් සාගරේ,,,
මට ලoවීලා උණුසුම්ව දුන් ආදරේ,,,
මා පැතු ලෝකෙ සරසපු හැඩකාරියේ,,,
මේ හිත බින්දෙ කෙළෙසින්ද දුන් ඇදරේ,,,

රණ රූ අතර සුව විඳපු මල් මිහිරියේ,,,
උණු කඳුළක්ද එක්සිත්ව විඳි ආදරේ,,,
සිඳ බිඳ ලන්න අත දුන්නෙ කව්දෝ ප්‍රියේ,,,,
මා ලසොවින්ම ඔබ සොයමි සoසාරයේ,,,

බිසවුනි සීතා

බිසවුනි සීතා නුඹමයි දේවී,,,
මා වෙනුවෙන් පතිදම් පිරුවේ,,,

අඳුරින් පිරිලා කඳුළින් පෙඟුනා,,,
ඔබ මා ඇසුරේ නොවු යුගයේ,,,

මියුරු තෙපුල්සර අහිමිවුනා,,,පෙම්බර බිසෝ  නුඹේ,,,
ලදිමි සතුරුබෙළ මුලින් නසත්,,,රාමා මමයි ඔබේ,,,
පියුම සතුරු රජ සැඟව තබත්,,,අශෝක වනේ හෙළේ,,,
මටම සෙනෙහෙ දම් පිරූ බිසොත් ,,,සීතා අගෙයි සෙනේ,,,

ලහිරු දිලෙත් මුලු ලොවම වෙලා,,,අඳුරුයි යුගේ පුරා,,,
හනුමා ඔබේ ගැන කියූ දිනේ,,,සුසුමක් හෙලූ මෙමා,,,
රජත තෙජස බල මගේ නිසයි,,,සටනක් කළේ මෙමා,,,
සොඳුර ඔබෙත් සිත මගේ නිසයි දිනුවේ පෙමින් මෙමා,,,

සුමට සුසිනිදු ප්‍රේමයේ අනුහස්,,,

සුමට සුසිනිදු ප්‍රේමයේ අනුහස්,,,
රළුගලක් වුව  සනසාවි හදවත්,,,
ඉසුරුමුණියේ පෙම්යුවළ තවමත්,,,
ප්‍රථම ප්‍රේමෙන් ලබන රස පහසක්,,,

ලොවම සනසන මිනිස් නෙත් සඟළක්,,,
කියන නොකියන කතාවක රහසක්,,,
විඩාබර වූ සසර මග අපටත්,,,
තනිවෙලා වග දැනෙයි එක මොහොතක්,,,

නෙලූ කෝමළ රටා මත කැටයම්,,,
නැගෙන්නට ඇත දෑත මත තැල්මන්,,,
රිදුම් ලබමින් ඔහුගෙ ඩහදිය පැන්,,,
අදත් උතුරයි ඉසුරුමුණි පොකුණෙන්,,,

උනුසුම් තලාවේ සැතපෙමි ඉතින් මo,,,

සමනල් කුමාරී,,සනසයි සිනාදී,,,
ලතැවුල් නිමාවී,,,අත්තටු සලාවී,,,
කුසුමන් විමානේ,,,සුවඳින් පිරීලූ,,,
රඟදෙන නෙතින් ඈ ,,,ඇරුයුම් කරාවී,,,

නිකැළැල් සඳක් සේ,,, සුදුවත දිලේවී,,,
මනළොල් හැඟුම් දී සිත චoචළයිලූ,,,
තුරුණුයි යොවුන් මා,,,මනසින් දඟයිලූ,,,
යටපත් සිතුම් මල් ,,,රොන්සුනු පුරාවී,,,

දෙතොලින් පිපීලා,,, පොපියන නුරා මල්,,,
අවනත නොවූවා හදවත ඉතින් දැන්,,,
බැමි බැඳි විළoගූ ගිලිහී බිඳෙයි දැන්,,,
උනුසුම් තලාවේ සැතපෙමි ඉතින් මo,,,

සිත හත්කඩක් පැලීලා,,,අප වෙන් වෙනා වෙලාවේ,,,

සුදු මල් මිටක් නෙලාලා,,ඔබේ සුරතෙ තැබුවේ,,,
නෙත් විල් මතින් ගලාලා,,, කොපුල් කඳුලු තෙමුනේ,,,
යන්නට වුනත් දමාලා,,,වැලපී දෙසිත් තැලුනේ,,,
ඉන්නට ලගින් රැඳීලා හිමිකම් අහිමිවූයේ,,,

හදවත් වලින් බැඳීලා,,,ගව් ගව් දුරක් ගෙවූයේ,,,
මනසින් සිතින් වෙලීලා,,,දුර යන්නටයි පැතූයේ,,,
සිත හත්කඩක් පැලීලා,,,අප වෙන් වෙනා වෙලාවේ,,,
වදනක් අහිමි මුවගින් නොමදෙන් හැගුම් විමානේ,,,

නිකැළැල් සඳක් කොයින්දෝ,,රැයේ අඳුරෙ දිලුනේ,,,
ලතැවුල් සිතක් නොවෙයිදෝ,,,සැමදා දුකින් හැඬුවේ,,,
මෙතෙකින් ගියත් අප වෙන්වී,,,මතකෙන් යයිද සැමරුම්ගී,,,
මතු  අත් බවෙත්  යළි හමුවී,,, වෙන් වී නොයන් මට ලoවී,,,

ගියත් ඔබ දුර රිදුම් දෙයි සිත,,,

අහිමි හීනය හැරදමා ගිය ,,,

කඳුලු කවියට නෙතු යොමා,,,
විඳවනා සිත් තැවුල් අබියස ,,,
තාම සොයනවා ගිය ඔයා,,,
ඉසුරුමුණියේ වෙලුනු ප්‍රේමයෙ ,,,
සොඳුරු රූ මතකයේ තියා,,,
කඳුලු විල්තෙර මාව තනිකර,,,,
දුර ගිහින් නොකියම ඔයා,,,
වසත් කාලය යළිත් එන්නැති ,,,
අහිමි විජිතයෙ මo සොයා,,
ගියත් ඔබ දුර රිදුම් දෙයි සිත,,,
ඔබෙ සුවඳ මතකයෙ තියා,,,

ඇස් අස්සෙ නුඹ ඉන්න,,,වැසි වස්සනා කඳුලු හoගන්,,,

ඇස් අස්සෙ නුඹ ඉන්න,,,වැසි වස්සනා කඳුලු හoගන්,,,
හිත් පත්ල උණුවෙන්න දුක ලoව මට දුන්න දඬුවම් ,,,
දුක ලoව මට දුන්න දඬුවම්,,,

පෙම් බැන්ද මල් සමයෙ  සැනසෙන්න මට කොයිද හසරැල්,,,
ලසොවින්ම නෙතු තෙමන කඳුලකට අත වැනුවෙ ඔබමයි,,,
කඳුලකට අත වැනුවෙ ඔබමයි,,,

මුතු පිනිති දඟකරන තණ පතක සුව නොලද කටොලින්,,,
නිදි විඳින පින අහිමි අපි අතරෙ දුක කඳුල සරදම්...
අපි අතර දුක කඳුල සරදම්....

පිරිච්චි මේ පැතුම් කුසුම් මැරිච්චි යාමේ,,,

පිච්චි පිච්චි ගිනි ගහද්දි නච්චිකුඩා සටනේ,,,
නිච්චි නැතිව මන් උන්නා වෙඩි වැදිච්ච අතරේ,,,
හිච්චි නගේ නුඹ නිතරම මතකෙට ආ එවෙලේ,,,
අච්චු වැදුනි නුඹ දැන් නෑ මන් දිරච්චි යහනේ,,,

වරිච්චි මේ බිත්ති අතර තිබිච සතුටේ,,,
හැලිච්චි උණු කඳුලු ගොඩක් තැලිච්චි මහදේ,,,
විලච්චියෙන් දීග කන්න හිතිච්චි දවසේ,,,
මැරිච්චි මගෙ ජීවිතයෙන් පලච්චි මැණිකේ,,,

පිරිච්චි මේ පැතුම් කුසුම් මැරිච්චි යාමේ,,,
දැනිච්ච දුක් රිදුම් වලින් පැලිච්ච මහදේ,,,
ඉරිච්චි සලු අතර දියව වැටිච්ච කඳුලේ,,,
ගෙවිච්චි මුලු ජීවිතයම ගිලිච්චි අරුමේ,,,

අපට උරුම කඳුලුම විතරයි දේවී,,,,
ඔබේ සුවඳ මා සිත පීරයි යාවී,,,
ලoව ඉන්න පිo නැති හින්දයි පෑරී,,,
හිත් රිදෙන්නෙ කඳුලින් සුසුමින් බේරී,,,

දුර කඳු මුදුනින් එන ,,,සීතල මීදුම්,,,
මට කියයි නිතර ඔබේ නයණ තෙත්කළ කඳුලැල්,,,
හිරු උණා දමා එන උණුසුම් කිරණක රස්නෙන්,,,
දැනෙනවාද මා ළැම යට ඇවිලෙන ගිණිදැල් ,,,

සඳ මනාළි වී හැම රෑකම දුන් සුව සිසිළැල්,,,
හිරු මකා දමයි නිතරම අපෙ ප්‍රේමයෙ සැමරුම්,,,
හිත් උදම් වෙලා දුක් වින්දත්  දෙතැනක ලසොවින්,,,

දුර නොයා ඉඳින් සොඳුරී ඔබ මා ගැන තරහින්,,

තෙමගුල සිහිකර බුදුහිමි නමදිමු,,,ලොවටම සාමය පතා සිතේ,,,

ලොවේ තිමිර පට නසා දමන්නට උදා දිනිදු ලොව අඳුර  ඉරූ,,,
සිතට නිරාමිස සුවය ගෙනෙන්නට ලොව්තුරු බුදු නෙත ලොවට හෙලූ,,,
වැව් දිය රැළි මත රටා මැවෙන පිපි නෙලුමක් සඳ දිය සුවය විඳී,,,

නෙලා ගොසින් සිරි පතුල් මතට දී බුදුන් වඳිමු  අද  දිනේ අපි ,,,

තන්හා අශා රතී රඟාලා නාටක දැක්වූ අතර තුරේ,,,
කෙලිසුන් නසලා අශා හැරදා බුදුවුනු අප බුදු මහිම සඳේ,,,
ගුණ ගැන මතුරා  මෙත් සිත් පතුරා කරුණා ගුන දම් ඇතිව සිතේ,,,
තෙමගුල සිහිකර බුදුහිමි නමදිමු,,,ලොවටම සාමය පතා  සිතේ,,,

නෙලුමක් දැක්කත් සිදුහත් උපතෙහි අසිරිය සිහිවෙන වෙසක් දිනේ,,,,
නෑවෙන සඳරැස් අතුරින් පිය නැග පනසල් බුදුගෙයි යොමා නෙතේ,,,,
අප මහ මුනිදුන් පිරිනිවනට ගිය දිනයත් සිහිකර ගැහෙන සිතේ,,,
සම්මා සම්බුදු සරණ පතනු මැන එතෙර කරන්නට සසර මගේ,,,

හැඩකරයි සිරියාවයි රන් මල් කැකුළි‍යා,,,

වන වදුලේ රතු කැකුළී මල්වරවී කියා,,,
රැහේ එවුන් මට කිව්වා සoවර වෙනු කියා,,,
බැඳි ආලේ ගැට කාලේ ඈ හැඳිනූ නියා,,,
සඳ පානේ මනලෝලේ ඉඟි බිඟිකම් කළා,,,
තෙතිඳිණණේ තෙතෙදිණන,,තෙතෙඳිණණේ,,,

තෙතිඳිණණේ තෙතෙදිණන,,තෙතෙඳිණණේ,,,

ලබු කොතලෙන් දිය නාගෙන ඈ යන එනු බලා,,,
උන් කාලේ සන්තානෙම සoවරකම් ගියා,,,
මහ හූරෝ ඈ පස්සෙන් වැදි කැකුළි‍යො එවා,,,
තනිපoන්ගලමේ මුරුච්චි වෙන ඉඩ ඇහිරුවා,,,

ඇඳි සේලේ රැඳි මාලේ,,නිල් මල් අමුණලා,,,
හැඩකරයි සිරියාවයි රන් මල් කැකුළි‍යා,,,
මල් මාලා පැළඳවාන කැන්දන් එනුබලා,,,
මo එන්නම් මහ හූරගෙ බහ විමසනු නියා,,,

දෙනෙත් මත ඉනූ කඳුලක්

දෙනෙත් මත ඉනූ කඳුලක්,,,කොපුල් මත තෙමා,,,
සුරත් මත ගලා හැලුනේ ,,,ඔබෙ නමින් හඬා,,,

තලත් හද මගේ එතරම්,,,දුක් ගොඩක් ගෙනා,,,
ඔබෙන් තොර ලොවක් නොපෙනෙයි,,,ලඟ නැතත් මෙදා,,,

උයන් තුරු යටින් ලoවී,,,ගිය ගමන් එදා,,,
පෙමින් බැඳි සුරත් ලනoවී,,,උන් මතක සොයා,,,
ගිමන් පිරි ගමන් යයි සිත,,,යලිත් මා දවා,,,
යළිත් මා දවා,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

සිනා ගෙන ඇවිත් මාසිත් රඟහලක් කළා,,,
සින ගෙන ගිහින් යළි සිත මළගමක් වෙලා
ඒත් සිත සොයන්නේ ඔබෙ සුවඳ තමා,,
ඔබෙ සුවඳ තමා,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

ආරාධනා

මනහාර සෞම්‍යයාමේ,,,
මදු මිහිරි රන්ජනාවී,,,
මියුරු තෙපුල් වශීකළා,,,
මා හද උම්මාදිණී,,,

කුoකුම තවරාලා,,,
අන්ජන ගල්වාලා,,,
මිහිරාවී,,ඉමු ලන්වී,,,
මහද යහනේ සැතපිලා,,,

සුන්දර රූසෝබනී,,
මන්දිරෙ මා හා වෙලී,,,
පෙම් සාගරේ ,,,රස මිහිර දී,,,
සැනසී රැඳෙනයි ආරාධනා

වැහි ලිහිණියේ නුඹ නාඩපන්,,,

වැහි ලිහිණියේ නුඹ නාඩපන්,,,
අස්වැන්න නෙලනා කාලයයි,,,
වැහි ඕනැවූ ගිම්හානයේ,,, 

නුඹ නාඩන්න ඇයි කාරණේ,,,

හේනෙ පැල්පත පාලුවෙන්,,,
සුදු මැණිකෙ එයි මේ ගොම්මනේ,,,
වැහි වැටුනොතින් දැන් ඈ තෙමේයි,,,
නුඹ නාඩපන් නිස්කාරණේ,,,

කිරි වදිනවිට  දලු  ඉඟුරු මල්,,,
දුක් වින්දා මහ ගිම්හානයේ,,,
වැහි පොදක් එන වග කීවෙ නැති,,,
වැහි ලේණියේ දැන් නාඩපන්

සිඳලන්නට මල් කැකුලක්,,,

නටුවෙන් විකසිත වෙන්නට කලියෙන්,,,
සිඳලන්නට මල් කැකුලක්,,,
සමනළියේ නුඹෙ  හදවත සුසිනිදු,,,
නොවුනේ කෙලෙසද එතරම්,,,

නේක කඳුලු ලේ සුදු මුදු වූවා,,,
මවුනගෙ සෙනෙහස එතරම්,,,

උතුරන කිරටයි නින්දා වූයේ,,,
සිඳලුවෙ හිත් පිත් මුදු මල්,,,

සාදු නදින් මුලු ලොව නැහැවෙනවා,,,
මවක හෙලන දුක් කඳුලැල්,,,
එවන් මව්වරුන් බුදු බව ලබනා,,,
ඇයි නුඹ සිඳලුවෙ මුදු මල්,,,

අප පෙම්කව පුරා කඳුලු මෙලෙස විසිරුනේ,,,

සෙනෙහෙන් පිරි නුවන් අතර නුඹයි හිනැහුනේ,,,
උණුසුම්පිරි මගේ ලැමැදෙ ඔබයි සැතපුනේ,,,
අප පෙම් කව පුරා කඳුලු මෙලෙස විසිරුනේ,,,
සඳ යන්නද පුර අහසින් කලුව වැපිරුවේ,,,

නිල් තණ මත රැඳි පිණි දිය ඔබේ පා දොවා,,,
හසමල් පිරි ලැම නිම්නය පුරා වැතිරුනා,,,
විඳගන්නට දුන්නු මතක විඳවන්න තියා,,,
ඔබ යන්නද මගෙ ලෝකය කලුවරේ තියා,,,

සුව සිහිනෙක සුවඳ පිරිනු මල් උයන් සොයා,,,
පිපි කුසුමෙහි සුව රොන් සුණු මටම නතුවුනා,,,
බැඳි පින්සර සසර කතර කඳුලින්ම තෙමා,,,
දුක දන් දී දුර යන්නද ලොව එරෙහි නිසා,,,

ලේ කිරට හැරුනු දා,,,

නෙත් මල් අතුරින් මෙත් මල් පිපුනා,,,

මව් පිය සෙනෙහේ ගුණ සිහිවී,,,
සක්මන් සඳ යට සිත් මල් පිපුනා,,,
ඒ මව් පියනගෙ සිල් සුවඳේ,,,

මා බිහිකරන්න ,,,කඳුලු දුක් ගොඩක්,,,
අම්මේ ඔබ උහුලන්න ඇතී,,,
මුලු සoසාරෙම ,,,ඒ සුව ඇකයම ,,,
මා වෙනුවෙන් වෙන්වන්න ඇතී,,,

ගිහිපිරිතක්වන් පියෙකුගෙ සෙනෙහස,,,
මව් ඇකයේ රැඳවෙන්න ඇතී,,,
ඒ මවුනගෙ ලේ කිරට හැරුනු දා,,,
මා මෙලොවට බිහිවන්න ඇතී,,,

සාගරේ තරමට සෙනෙහස ගෙනා

රාජිණියේ හසරැල් මැවූ,,,විරාජිණියේ ලතැවුල් නිවූ,,,
සාගරේ තරමට  සෙනෙහස මැවූ,,,ආදරී,,,

ආදරයේ,,,පැහසර මැවූ,,,මා දිවියේ,,,සුව දුක් ඇසූ,,,
සාගරේ තරමට සෙනෙහස ගෙනා පෙම්බරෝ,,,

ලඟ දැවටෙන විට මුදු සුවඳසේ,,,පෙම්සර මල් දුන් ලියේ,,,
ඔබෙ රුව දසුනින් සැනසුම විඳිනා,,,කිණ්නරා මම පoච කල්යාණියේ,,,,
දුර පෙර සසරෙත් මා ඔබෙම වී,,,පින්සර මුදු හද විලේ ,,,
යුග යුග යාවී සෙනෙහස ගෙන ආ,,,කිණ්නරී මම ඔබෙයි සoසාරයේ,,,

නෑඹුල් පැතුමින් හද පුරාලූ,,,ලොබ බැඳි දෙව්ලී මගේ ,,,
අශා දැහනින් මා සිත පිනනා,,,ලඹැදියේ ඔබ සදා වේවා මගේ,,,
රෑ සඳුසේ මගෙ තනි මැකාලූ,,,සුවරැඳි ඔබේ පපුතුරේ,,,
සැනසුම විඳිමින් හිනැහී ඉන්නා,,,කුමරුනේ මා සදා වේවා ඔබේ,,,,

සුන්දරයි කියන්නෙ කොහොම ඔබ වගේ සඳේ,,,,

අම්ඹරේ දිලී දිලී ඉන්න රo සඳේ,,,
ගින්දරේ  නුවන් වසා ඉන්නෙ මා මෙසේ,,,
මoදිරේ ඉඳන් ගෙවන ඇගේ ජීවිතේ,,,
සුන්දරයි කියන්නෙ කොහොම ඔබ වගේ සඳේ,,,,

දෙනෙත් මතින් ගිලිහීගෙන කඳුලු වැහි උපන්,,,
දෙපා  මතට විසිරෙන්නේ ආදරේ කඩන්,,,
ආදරේම කියෙව්වාට මතුරලා මුවින්,,,,
දුක් දීලයි හඩන්නෙ ඇය අසරණයි සිතින්,,,

සිතුවිලි මත මල් පිපුනේ ඈ නිසා තමයි,,,
ඒ මල්යට කටුඇනුනේ හදවතේ මතයි,,,
විසිරෙන්නට ජීවිතයෙන් ආදරේ ලඟයි,,,
සියුමැලිකම් ගිලිහුනාම සොඳුරු ඇය වසයි,,,

සඳළිය සතුටින් කුළගෙට එනදා ,,,

සඳ ගිර මාල බැඳන්,,,,සිරිපා වැඳගෙන,,,
තරු යහනේ සැතපෙන මනරම්,,,

මනළිය දීගෙක  කැන්දන් එන්නට,,,
සුබ මොහොතයි කුමරුට මනරම්,,,

සඳළිය සතුටින්  කුළගෙට එනදා ,,,
අතැඟිළි මුදු පැළඳූ නැකතින්,,,
හිනැහුන විට පෙම් යුවළම සොඳුරුයි,,,
සුබ පැතුමන් නෑසිය මිතුරන්,,,

විකසිත දෑසක සියපත් පිපුනා ,,,
ආසිරි මල් වැසි වර්ෂාවෙන්,,,
සැනසුම් සෙනෙහස කිරි ඉතිරේවා,,,
ආශා දැහැනට සුබපැතුමන්,,,

සිරියහනෙ කඳුලැල් සුසුම්,,,,

කල්පනා සිහිනෙක කුසුම්,,,
පෙති හැලී වියලුනු කුසුම්,,,
සිරියහනෙ කඳුලැල් සුසුම්,,,,
මේ තරම් දෙහිතක රිදුම්,,,

මුදු මෙලෙක් රේඛා මතින්,,,
එදා සුව විඳි නෙතු තෙමන්,,,
විසිර යන්නට බලා විඳවන ,,,
ඔහු දුකින් සුසුමක් හෙලන්,,,

බිඟු තුඩින් සෙව් මියුරු රොන්,,,
පිරිනු මල් වියැලුනු සොවින්,,,
ගලන කඳුලත් ඇයට පෙවුනා,,,
ඉකි හඬට ගැස්සෙන රිසින්,,,,

හඬා වැටෙන කුමරී,,,යසෝදරා කුමරී,,,

චන්දකිණ්නරී ,,,වීද පෙම්බරී,,,
සoසාරේ දුර පිය මැන්නා,,,
බැන්ද ලබැඳිකම්,,,නින්ද අතරතුර,,,
මැදුරු දොරට සීමාවූවා,,,
සුසුම් දැවෙන සිත කඳුලින් දියකර,,
හඬා වැටෙන කුමරී,,,යසෝදරා කුමරී,,,

නොසිඳෙනා කඳුලැල්,,,
වැලපෙනා සුසුමින්,,,

සිරිපා යුග මත දියකර හැරියා,,,
පෙරගෙනා ස්නේහයෙන්,,,

බිඳ දමා කෙලෙසුන්,,,
බුදුවෙලා එතුමන්,,,
සිරි යහන්ගෙයි හඬන කුමරිය ,,,
සැනසුවා දම්පහසින්,,,

සොඳුරුයි දසුන් ඔබ මැවූ,,,

ඉකිබිඳ හඬාවැටෙන ගඟනතක කඳුලැල්,,,
මල් කිණිති සැනසුව තරම්,,,
දුක් ගිණි දරාගෙනම නුඹ දුන්නු සෙනෙහෙන්,,,
මගෙ හිතම සැනසුන තරම්,,,
සොඳුරුයි දසුන් ඔබ මැවූ,,,
නලවයි සිතුම් මල් පෙතී,,,
හිනැහී ලඟින් ඉන්න හැකිනම් සදා,,,
දුක් කඳුලු නිමවී යතී,,,

තනිවූ විරාමයක මනලෝළ සිත්තම්,,,
ඔබෙ රුසිරු හැඩකළ තරම්,,,
එ සිහින සක්මන්,,, ගමන් ගියපු විස්කම්,,,
ඔබවත් නොදන්නා තරම්,,,

සිසිලේ ගලා හැලෙන දිය කවක රිද්මෙන්,,,
මට සුවය ගෙනදුන් තරම්,,,
නෙක කඳුලු හoගාන ඔබ උන්නෙ මo ගාව,,,

දුර ඈත සසරේ ඉන්දන්,,,

සිළි සිළි බෝපත් යට මල් සුවඳට මගෙ හිත දැන් හුරු වී ඉන්නේ

ලොකු හමුදුරුවෝ නිතරම කිව්වත්  පොඩි නම එපා නිදන්න,,,
නොදැනිම වාගේ නින්දක් එනවා ගිය විට බවුන් වඩන්න,,,
ඒ පොඩි නින්දෙත් හීන දුවනවා අම්මගෙ සෙනෙහෙ ලබන්න,,,
ගන්ඨා නාදෙන් යළි ගැස්සෙනවිට හිනැහෙයි ලොකු හිමියන්ද,,,

පුoචි යාලුවෝ රoචු ගැසෙනවා වැව් කන්ඩිය උඩ හමුවීලා,,,
යන්න අවසරද  පොඩ්ඩන් අතරට ඩිoගක් ඉන්නට එක්වීලා,,,
දoඩි පැටව් අල්ලන්නේ නෑ මo පර පණ  නැසීම පව් හින්දා,,,
දිය බුන් ගැසුවත්  සිවුර දරාගෙන පවක් වුනාදැයි මo දන්නෑ,,,

සිළි සිළි බෝපත් යට මල් සුවඳට මගෙ හිත දැන් හුරු වී ඉන්නේ,,,
එනමුත් පෝදා අම්මා ආවම ඇයි දන්නෑ කඳුලැල් වැටුනේ,,,
ලොකු හාමුදුරුවො හරි කරුණාවයි වරදට මිස නෑ දොස් කීවේ,,,
පිය සෙනෙහස මට ඒකයි දැනුනේ බුදු බණ ඇසෙනා දම් යායේ ,,,

පියවර පොඩි ගලපන පා රිදුනද පුතුනේ,,,

කිරි දතකින් සිනාසලන රන්කිරි පුතුනේ,,,
පියවර පොඩි ගලපන පා රිදුනද පුතුනේ,,,
සුදු කොපුලේ විකසිත කුසුමේ,,,
ඇරයුම මව් පියනට සිපගන්නටවේ,,,

කසු කුසු දෙතොලේ පවසන වදන්,,,
නොදනි ත් කදිමයි අත්පුඩි තලන්,,,
පියෙකුගෙ හසරැල් පුතෙකුන් උපන්,,,
රැඳුනේ හුස්මත් මව් පිය ලඟින්,,,

සිත පිරි හැඟුම් කඳුලින් ගලන්,,,
කිරි වුනි ලැමක් මවකගෙ ලෙයින්,,,
හිරු සඳු නැතත් පියෙකුගෙ හිතින්,,,
සැනසේ සිතක් දරු සෙනෙහසින්,,,

දුක් සුසුම් නිම වී මාගේ නෙක පැතුම් පීදිලා,,,

පිoසාර නෙතු මත නිල්ලේ,,,සුබ දසුන් පීදිලා,,,
මල් යාය මගෙ හද නිම්නේ,,නුඹ නමින් පේවිලා,,,
සoසාර මග අරුණැල්ලේ ,,,සෙනෙහසින් යාවිලා,,,
දුක් සුසුම් නිම වී මාගේ නෙක පැතුම්  පීදිලා,,,

හන්තාන  මුදු කඳු නිල්ලේ,,,ලo ලoව යාවිලා,,,
දඟකාර සිත හද ගැස්මේ සුසුමකින් නෑවිලා,,,
නුඹ පෑව සෙනෙහස අතරේ උණු කඳුලු බේරිලා,,,
අප ආව ගිරි දුර අරණේ ඇති සුසුම් පාකලා,,,

නිම්නාද විහඟුන් රාවේ හඬ තලයි රෑ වෙලා,,,
රන් තාරු මත ඇතිරිල්ලේ සඳ රැසින් නෑවිලා,,,
පෙම්පාට නෙක හසරැල්ලේ දෙනුවනින් කී කතා
පින්තාරු හද සැරසිල්ලේ මගෙ සිතින් භාවනා,,,

මල් මී පැණි ඉතිරූ සකුරා බිමේ,,,

මල් මී පැණි ඉතිරූ සකුරා බිමේ,,,
යුකි කඳු මත පිපි කුසුමන් පෑ සිනා,,,//
වගේම නිල් නෙතු නටවා හොරෙන්ම,,,
මා මන බැඳුනේ,,,ඔබයි ප්‍රියේ,,,

නිකැළැල් සෙනේ,,,සකුරා මලේ
රැවටී නොදෙම් ආදරේ,,,
හසකැන් මුවේ කොඳුරයි සෙනේ,,,
දුරකින් රැඳී යාවීහිඳී,,,

හිම මල් පෙතේ දිලෙනා රුවේ
හදෙහී හැඟුම් මා කෙරේ,,,,
බැඳුනයි සිතේ එනමුත් නගේ,,,

බිරිඳයි  සදා  ආදරේ,,,

සසර මගේ ලඟ,,, කවුරුද ඔබ හැර,,,

සුවඳ සිනා මල්,,, වත කමළෙ පිපෙන විට,,,
රත්තරන් නෙත් මතින් ,,, ඔබ කතා කරන විට,,,
සන්සුන්ව තිබූ සිත්,,, දැහන් බිඳෙන විට,,,
ආදරේ සොයනවා,,, මා ලගින් ඉන්න සඳ,,,

ජීවිතේ වන්දනා,,, ගමනේ යන්නට,,,
නීල නෙතු මතින් බාවනා වඩන්නට,,,
සොඳුරු සිනා ලඟ,,,, මට සැනසුම දෙන්නට,,,
එන්න ප්‍රියේ හෙට,,, දිනෙක  අපෙයි අප,,,

ආදරේ පුදසුනේ,,, මහමෙරක් තරම් උස ,,,
නේක කඳුලු දුක්,,,අතරේ නොසැලුන,,,
රැකගෙන ඉන්නම් සදා පෙමින් ඔබ,,,

සසර  මගේ ලඟ,,, කවුරුද ඔබ හැර,,,

නීල අහසට අඳුර එනමුත්,,,

හුදෙකලා වූ යෞවනේ,,,
ගිමන් සොයනා ගොම්මනේ,,,
පාලුවීමුත් සිතුම් විල්තෙර ,,,
මමත් උන්නා සoවරේ,,,

සඳක් සෙව්වා අම්බරේ,,,

කෝළ මුත් සිත් විල දඟයි,,,
නිතර පාරන රැළි නටයි,,,
සදාගන්නට ඇවසි මුත් සිත,,,
ගෙනෙන වැසි දිය නෙතු තෙමයි,,,
තාම මා සිත තනිවමයි,,,

ආල සකි සඳ දුර හැඩයි,,,
පාලු වූ යටි හිත හඬයි ,,,
නීල අහසට අඳුර එනමුත්,,,
බියක් නෑ සඳ එනවමයි,,,
මාගෙ පින් සිත මග බලයි,,,

අප්පච්චී එන්නකො දැන් ගෙදර,,,

පුන්චි දූට දුක හිතුනා,,,
අප්පච්චී එන්නේ නැති හින්දා,,,
අම්මා රෑ ඉකි බින්දා,,,
නින්ද නැතිව දුක වැඩිකම හින්දා,,,
දුක වැඩිකම හින්දා,,,

යුද්ද කතා ඇහෙනකොටම
බය හිතුනා අම්මට වාගේම,,,
අන්තිමටම යනදවසෙත් නොකිය ගිහින්
මන් නිදි අතරේම,,,
අප්පච්චී එන්නකො දැන් ගෙදර,,,

සෙලම් බඩු එපා දූට ,,,
ඉන්නවන්ම් අප්ප්ච්චී ලගම,,,

උතුරුකරෙන් එනතුරු අපි බලන් ඉන්නෙ
වැට කඩුලල දෙසම,,,
අප්පච්චී එන්නකො දැන් ගෙදර,,,

කාගේ වීමුත් ඔබ එදා මගෙ පෙම්වතී,,,

කාගේ වීමුත් ඔබ එදා මගෙ පෙම්වතී,,,
කොහේ උන්නත් තුටින්නම් එය මට ඇතී,,,
කාගේ වීමුත් මා එදා ඔබෙ පෙම්වතී,,,
දුරින් උන්නත් සිතින් මතකය නොමියෙතී,,,

කාගේ වීමුත් ඔබ එදා මගෙ පෙම්වතී,,,
කාගේ වීමුත් මා එදා ඔබෙ පෙම්වතී,,,

ගෙවූ කාලය ජීවිතේ,,,උයන් තුරු යට රැඳි යුගේ,,,

සිනා හසරැල් ,,,කඳුලු මුතුළැල් ,,,
ලන්ව වින්දේ සෙනෙහසේ,,,,
නොවේ යළි විඳි පෙම් සුවේ,,,උරෙන් හිස රැඳවුනු යුගේ,,,
සෙනේ ගඟුලැල්,,,පිරූ පැතුමන්,,, බිඳී වෙන්වූ අප සෙනේ,,,

ලියූ ආදර පෙම්පතේ,,,සිතින් මැතිරූ පෙම් කවේ,,,
නුරා සිතුවම්,,,තැනූ කැටයම් ,,,
පුරා වින්දේ ඔබෙ සෙනේ,,,
ඔබේ ආදර සාගරේ,,,මමයි පාවුනු ජීවිතේ,,,
නොවේ මතුයම් ,,,කාට මේවන් දෙසිත් වෙන්වීමක් සෙනේ,,,,