මල් කිණිති සැනසුව තරම්,,,
දුක් ගිණි දරාගෙනම නුඹ දුන්නු සෙනෙහෙන්,,,
මගෙ හිතම සැනසුන තරම්,,,
සොඳුරුයි දසුන් ඔබ මැවූ,,,
නලවයි සිතුම් මල් පෙතී,,,
හිනැහී ලඟින් ඉන්න හැකිනම් සදා,,,
දුක් කඳුලු නිමවී යතී,,,
තනිවූ විරාමයක මනලෝළ සිත්තම්,,,
ඔබෙ රුසිරු හැඩකළ තරම්,,,
එ සිහින සක්මන්,,, ගමන් ගියපු විස්කම්,,,
ඔබවත් නොදන්නා තරම්,,,
සිසිලේ ගලා හැලෙන දිය කවක රිද්මෙන්,,,
මට සුවය ගෙනදුන් තරම්,,,
නෙක කඳුලු හoගාන ඔබ උන්නෙ මo ගාව,,,
0 comments:
Post a Comment