ඇයි නොකීවේ ආදරේ කළ වගක්...
හීන හතක්වී උන්නේ මාලග ඔබත්,,,
ලොවට රහසේ හෙලූ කඳුලුම ගොඩක්...
ගලා වැටුනා ඔබට නොදැනී වුනත්...
සඳක් වී ඔබේ අන්සතුම අහසෙහී...
පිපුනි දොරකඩ සිත් මලයි පරවුනේ...
හිනැහුනත් ඉර හැමදාම උදයේ...
හැඬෙයි රහසින් දකින රුව ඔබගේ...
පැතුම් පුරමින් ඉන්නවිට සසරේ..
වෙන්ව යන්නැති එදත් මේ ලෙසිනේ...
සඳේ රැස් තුන් සිතෙහි දියවූයේ...
ඔබට මගෙ පෙම ලියා එවු දවසේ....
0 comments:
Post a Comment