යමුනා ගන්තෙර සුදු සඳ දැකලා..
හිනැහේ රැලි සිනහව නන්වා...
කුමරෙකු කුමරිය දෙනෙතෙහි රඳවා...
හිනැහේ රහසින් ඉඟිකරලා...
දහසක් බාධක අතරේ සැඟවී...
කුමරා කුමරිට පෙම්බැන්දා...
කුමරිය කුමරුට ලද ඒ දිනයේ...
සිහිනෙන් පෙම් මාලිග තැනුවා...
පෙම්සිත් උතුරා යන ඒතරේ..
කුමරී මෙලොවට සමුදුන්නා...
යමුනා ගන්දිය වියලුනු දවසේ...
කුමරා නෙත කදුලැල් බීවා...
0 comments:
Post a Comment