අනේ සුදු ඔය පපුවමත..
මුව තියන් දහස්වර...
විදින්නට ඔබෙ සුවඳ
පෙරුම් පිරුවාද මම...
රෝසවූ දෙතොල්පෙති...
ආදරෙන් සිර කරන්...
විදින්නට ආලයේ මියුරුබව...
ගත් තැත බිඳුනි හැම විටම...
ඔබේ ලය උනු නොවුනු නිසවෙන්...
වෙනස් නොවුනු මගෙ හදවතින්...
නන්නාදුනනා ඔබට....
පෙම්කලෙමි හැමදාම..
ලන්වීමි මා සෙනෙහසින්...
බිඳෙන පතුමන් අතරින්,...
සන්සාරේ සිදුවූ පාපයක සාපයෙන්...
ගිනිගෙන දැවෙන හදවතින්..
ඔබෙ සෙනෙහස තනියෙන්ම සමරමි...
වියෝවක් දැනෙනා පාලු මොහොතෙදි..
පිටුපා ඉඟිකරනා සෙනෙහස...
මට අහිමි බැව් දැන දැනම ...
කඳුලු අතරින් මා පෙම්කළ ඔබෙන්...
සමාවක් අයදිමි සමුගෙන යන්න කලියෙන්...
සහස්පැතුමන් ගිනිගනිද්දී...
සමාවක් අයදිමි සමුගෙන යන්න කලියෙන්...
Monday, February 8, 2010
at
8:28 AM
|
Posted by
ruwan kumara maddage
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment