නිහඬ ඔබෙ ඔය සොහොන ලග හිඳ

අතීතයේ දවසක...
මල් වැහි වට හැන්දාවේ...
මගේ අතැගිලිවල එල්ලිලා...
මා සමග ඇවිද ගිය ඔබ...
මේ මූසල සැන්දෑවේ...
යලි නොයෙන ගන්මනක...

ගුරුපාට මිනී පෙට්ටියක..
සුදුපාට දිලිසෙන ඇතිරිල්ලක...
ලොවම නිදිපෙර යාමයේ...
ඔබෙන් සැනසුම ලබූ කොල්ලව...
දැකගන්න ආවෙ මෙහෙමද..

ඔබ අහිමි වුනේ මටයි...
අන් අය හැඬුවෙ මන් හඩන නිසයි...
අනේ..වටකුරු ඔය සිනා මුව
අයෙත් නැ මට දකින්නට...
හැඩෙන්නේ මට ඒ සොවින්...
ඔබේ සීතල ලැමට තුරුලුව...

නිහඬ ඔබෙ ඔය සොහොන ලග හිඳ..
පිස්සුවෙන් මෙන් හඬන මන් අද...
පතන්නෙමි තව එකම පැතුමක්...
මතු බවෙත් ඔබ මගෙම වන්නට..