රැ අහස සඳ නොදුටු ගානයි…
තරු හඬන අඹර හරි සීතයි…
උනුසුමින් සුසුමින්ම නාවයි…
මගෙ හිතත් ඒ අහස වාගෙයි…
විඳ බලන්නට නොමැති වූවත්..
සිහිනෙකින් පමනක්ම ආවත්…
රිදෙන මුත් දුක්දෙමින් තාමත්
මන් නුබට ආදරේ තාමත්…
යළි පිපෙන්නැති මලක් වූවත්…
වෙන කෙනෙක් මගේ මල නෙලුවත්…
දැනෙන්නෙමි මල්සුවඳ තාමත්…
මන් නුඹට ආදරෙයි කවදත්...
0 comments:
Post a Comment