අප හමුවී වෙන්වූ වෙරලේ

සාගර වෙරලේ රැළි නැoවී,,,
වෙරළම සිපගද්දී ලoවී,,,
දෙනෙත් පියාගෙන ඔබත් ලoවුනා,,,
වැටකෙයියා මල්ගමු අතරේ,,,
අප හමුවී වෙන්වූ වෙරලේ,,,

අහසින් ගැලවී හිරු කඩා වැටී,,,
සමුගෙන යන්නට සැරසෙද්දී,,,
සැළෙනා දෙතොළඟ වදනක් පිටකර ,,,
නුඹත් යන්න යන වග කීවා,,,
දරන්න් බැරි කඳුළක් මේ ඇසිපිය,,,
අතරින් විසිරී බොඳව ගියා,,

උරෙනුර ගැටෙමින් එකට පැමිණිමුත්,,,
සමුගන්නට නුඹ සැරසෙද්දී,,,
නුබෙ වත බදාන උරමත හොවාන,,,
කඳුළින් හේතුව විමසූවා,,,
කියාගන්න බැරි මහා දුකින් ඔබ,,,
සිහිසන් නොමැතිව ඇද වැටුනා,,,

මගෙ වෙන්න මනමාළියේ

සඳ කොඳ කැකුළු සිනා දැහැනින් මනකල්,,,
කුoකුම අoජන ගැල්වූ නෙත් නිලුපුල්,,,
සoසුන් වී පියවී යන හැටි සොඳුරුයි සොඳුරුයි,,,
මත් වූ සිත් විළ උතුරා යයි දැන් දැන්,,,

දඟකාර හසරුන්,,,මිදුනාවු සතුටින්,,,
කරනාවු යස රoගනේ,,,
සඳපාන ඇවිදින් ,,,බැලුවාද හොරැහින්,,,
සුව සුසුම ගැහෙනා දැනේ,,,
සoසාරෙ පෙරුමන්,,,පිරුවාද කෙළෙසින්,,,
මගෙ වෙන්න මනමාළියේ,,,
මගෙ වෙන්න මනමාළියේ,,,

තැළිමාළ හිනැහෙන්න,,ඇඳිසේළ අතරින්ම,,,,
සෙව්වාට රසදුන් ළියේ,,,
තෙමුනාවු දෙතොලින් මුමුනාපු රහසින්,,,
ඔබ මාගෙ වූවා හැඟේ,,,
හිත ගාව සතුටින් රැඳුනාවු සෙනෙහෙන්,,,
මගෙ වෙන්න හැඩකාරියේ,,,
මගෙ වෙන්න හැඩකාරියේ,

ඔය සිත ගෙනියන්නට රහසේ

මගෙ සිත හඬනා හැම වාරේ,,,
ඔබ දුටුවේ නෑ දුක මාගේ,,,
නොදැනී දුක නොහැඟී වාගේ,,,
ඔබෙනුත් රිදුනා සිත ආයේ,,,

ඔබ දුක් විඳ විඳ උන් කාලේ,,,
සිත පිරිමැද මැද උන් මාගේ,,,
සුසුමන් කඳුළැල් ගැලු යාමේ,,,
ඔබටත් නොදැනී හැඬුනාවේ,,,

ඔය සිත ගෙනියන්නට රහසේ,,,
පෙර මග බල බල උන් ආවේ,,,
දැක්කත් එය නොදැනී වාගේ,,,
උන්නත් හද දැවුනා මාගේ,,,

සෙනෙහස අහිමිද ඔබගෙ සිතින්

ඔබ නොදැන නොවේ,,,ඔබ නොදැන නොවේ,,,
මා සිත ඔබ ගැන පිරූ පැතුම්,,,
ඔබ අහිමි කමින් දුක දැනේ ප්‍රියේ,,,
කලුවර විජතය උරුම ලෙසින්,,,
නැගුනු සෙනේහයෙ කිරුලු දරන්නට ,,,
ඇරයුම් පිදුවේ ඔබට තුටින්,,,
කාත් කවුරුවත් නොමතියි මා හට,,,
සෙනෙහස අහිමිද ඔබගෙ සිතින්,,,,

සුසුම් පිබිදිලා හිතින් පනිනවා ,,,
නුබ වෙනුවෙන් නැගි ආල සිතුම්,,,
ඒ සුසුමන් යට කඳුලු තියෙනවා ,,,
නුබ දන්නෙත් නැ නුබේ නමින්,,,
පිටුපා ඉන්නේ ඇයිද මගෙන්,,,

නපුරු දනන් ලොව පුරා සිටිනමුත්,,,
මා සිත නුබ හට දයබරයි,,,,
සෙනෙහස විඳ නැති මා සිත් අහසේ,,,
නුබ වෙනුවෙන් සඳ අමාවකයි,,,
සෙනෙහස කඳුලින්,,,හඬා වැටේයි,,,
ruwan kumara meddege

මනමාළියකගෙ සතුට රැඳුනු දින කඳුළැල් වැටෙන තැනක්

ඔක්කාක රජකළ නකුළ බමුනුකුළ,,,පැවතෙනා සිරිතක්,,,
මනමාළියකගෙ සතුට රැඳුනු දින කඳුළැල් වැටෙන තැනක්,,,
ගැනිය නොහැකිවූ කිරට හරුනු ලේ මව්නගෙ සෙනෙහෙ ගඟක්,,,
පෙව්කිරි සිහිකර කිරිකඩ පුදලා ඉකිබිඳ හඬන තැනක්,,,

මව්පිය සෙනෙහස විඳ විඳ හිඳි ඇය,,,දීගෙක යන දවසක්,,,
අතිනත අරගත් කුමරෙකු සමගින් සිරිත් පුරන මොහොතක්,,,
පියකුගෙ සෙනෙහස සිරකරගෙන හිඳ කඳුළින් වැටෙන තැනක්,,,
ගෙවන්නෙ කෙළෙසද මව්නගෙ කිරි ණය කිරිකඩ යාර හතක්,,,

සුබ මනoගල ගී පෝරුව අබියස ගැයෙනා සොඳුරු පැයක්,,,
නෑ සිය මිතුරන් සිනා පුරන යස මoගල සිලෝ හඬක්,,,
අලුත් කැදල්ලක කිරුළු දරන්නට මනළිය දිලෙන තැතක්,,,
ඇගෙ හසරැල් දැක නෑ සිය සොයුරොත් පුරනා සතුටු ගඟක්,,,

යළිත් එනුමැන කිසිත් නොකියමි මම

තිගැස්සී ඇහැරෙන,,, නෙතු පියන් අබියස,,,
හාදුවක් තවරා දිව ගිය,,,සොඳුරු දයාවී,,,
කොහේ කොතනද අද,,,
පෙමාතුර වූ මසිත් රජ දහනේ,,,මල් සුවඳ තැවරූ,,,
මිහිරි අප්සරාවී,,,කොහේ කොතනද අද,,,

වසත් යෞවන සිතින් බඳි ප්‍රේමය,,,
පසත්වී ඇත මිරිඟුවක් වූ බව,,,
උපන් පැතුමන් හදෙහීම අලුකර,,,
දුර යන්නෙ ඇයි මටත් නොකියා ඔබ,,,

කියන මුත් කවිකරම මගෙ සෙනෙහස,,,
වසන්වී යයි ලොවට රහසේ ඔබ,,,
යළිත් එනුමැන කිසිත් නොකියමි මම,,,
හිතේ දුක සෙනෙහසින් කියනවා හැර...