ආදරේ තරමෙ විස්කම්,,

රිදී සේල ගෙත්තම්,,,බැඳී මාල රන්දම්,,,
රැඳී ප්‍රේමෙ වත්කම්,,,විඳී මහද හැඟුමන්,,,
රණේ රුවක සිත්තම්,,,කළා වාගෙ ඔබනම්,,,
මගේ වීලා නැකතින්,,,විඳී මහද හැඟුමන්,,,

නෑසියෝ යහලු මිතුරන්,,,පාකළා අසිරි හසරැල්,,,
ගී සිලෝ නාද අතරින්,,,මා එබී බළමි රහසින්,,,
රන් හුයෙන් බැඳුනු සුරතින්,,,අපි අපේ වීල මෙළෙසින්,,,
දිනූ ප්‍රේමෙ සුවදුන් ,,,ඇරඹුමේ සොඳුර ඔබමයි,,,

ආදරේ තරමෙ විස්කම්,,පීදිලා දෑසෙ කැල්මන්,,,
ඉනූ කඳුලෙ රස්නෙන්,,,දැනේ ප්‍රේම අභිමන්,,,
මාලතී මාල පින්නෙන්,,නැහැවෙනා සප්න රැයකින්,,,
පීදෙනා මිහිරි  රැඟුමෙන් ,,,යාවෙලා රඟමු රැඟුමන්,,,

ලතැවුල් නොමවේවා තෙරුවන් සරණේ,,,

රෑ පුර අහසෙහි තනි තරුවක සෙනෙහස නුඹටයි,,,
මේ මo සළකුණු මා හැරදා ඔබ යන වගටයි,,,
පෑ වසන්තයම වියැළෙනමුත් ඔබ යනු නියතයි,,,
මේ දෙනෙත් අගින් ගිළිහෙන වැසි ඔබෙ පෙරමගටයි,,,




දුක ළඟ ගිමන් නිවූ,,,සතුටක උයනේ,,,
ඔබ හරි සුවඳයි මට අදටත් මහදේ,,,
සුව දුන් හාදු දියෙන් නැහැවුනු ලැමදේ,,,
ගැහි ගැහි රිදුම් ගේන උල්පත ඔබ වේ,,,


නෙක තුරු උයන් පුරා සක්මන් ගමනේ,,, අත්වැල් බැඳන් ගියා ආදර ගමනේ,,, මා හැර ගියා වුනත් මේ දුක අතරේ,,, ලතැවුල් නොමවේවා තෙරුවන් සරණේ,,,

සමනල් රූ කුමාරිකා ලන්දූ

හීනයක රුවින් මා විඳපු හැඟුම්,,,

තරු අරණ යටින් ඔබ පෙනුනා දුරින්,,,
දෙව්ළියක ලෙසින්  මට සිතුනා සරින්,,,
හීනයක රුවින් මා විඳපු හැඟුම්,,,
නුඹ වඩින තුරා මම පිරුවා පෙරුම්,,,

සඳ කිරණ නුරා මල් පිපෙනා සරින්,,,
රෑ සිහිනේ පුරා ඔබ රඟපූ රැඟුම්,,,
නෙතු දාර පුරා තුටු කඳුලු මැදින්,,,
සිත සැනසී පිරේ රස මියුරු හැඟුම්,,,

කඳු යාය දිගේ  මිදු සේද අරන්,,,
සිත් යාය පුරා පින්තාරු කරන්,,,
රන් සිහින විමනෙට මාව අරන්,,
ඔබ යන්න හදයි මගෙ හීන අරන්,,,

නොමියෙන ගුණ කඳ...අම්මා

නෙලුම් විලක සුව සුමුදු  ඇකයෙ දී ,,,
මලක් ලෙසින් ගෙන නිම්මා...
ලෙයින් ඉණූ කිරි සෙනෙන්  දරුවෝ තැනු,,,
 නොමියෙන ගුණ කඳ  අම්මා,,,

අමාවකට පසු අහසක්,,, දුකින් ඉන්න හැම වාරේ,,,
පුරා සදක් සේ පායා ,,,එළිය කළා මුළු ලෝකේ ,,,
නිමා නොවන ඒ ගුණ කඳ,,,
වෙනස් නොවෙන අම්මා,,,ගෙදර බුදුන් අම්මා,,,

දරාගන්න බැරි කාලේ,,,පාලු මකා හිත මානේ ,,,
කදුළු බිබී ළඟ ඉන්නා එකම හදකි තුන් ලෝකේ,,,
දෙපා වඳිමි හද බැතියෙන,,,
සුවඳ ඔබයි අම්මා,,,ගෙදර බුදුන් අම්මා,,,

යළි නෑ මාගෙ ලෝකේ,,,දැල්වූ පහන් ලෝකේ,,,

දුක් මoදාරම් වැහි හිතට උඩින් වැටුනා,,,
හිත් ගoගාවක දිය නෙතට යටින් ඉනුවා,,,
තෙත් හිත් යායෙම මල් මිලින වෙමින් වැටුනා,,,,
මට ලoවී උන් ඔබ දුරක හෙමින් ඇදුනා,,,


සoසාරෙම දුර පාරේ,,,ඔබ මා එක්වයි ආවේ,,,
මo සළකුණු හිත් මානේ,,,පමණයි මට අත්වූයේ,,,,
ඔබ නෑ අයෙ එන්නේ,,,සිත නෑ වාවගන්නේ,,,

සාලිය මාලා වාගේ,,,සක්මන් අප ගිය කාලේ,,, ඔබ දන් දුන් පෙම මාගේ,,,සිතුවිළි පාරයි ආයේ,,,, යළි නෑ මාගෙ ලෝකේ,,,දැල්වූ පහන් ලෝකේ,,,

මාත් අසරණ වුනා,,,මාත් අසරණ වුනා,,,

නිසල රෑ පුරා,,,වැතිර ඈ නුරා,,,


හැඟුමින් මිදී,,,කඳුලින් ගිලී,,,

මුමුණලා කී කතා,,,අසාගෙන උන්නා,,,

සසළ හැඟුමින් මෙමා,,,


යහන දෝතින් හදා,,,

පැතුව සැනසුම සොයා,,,

කළත් ඇරයුම්,,,හඬන දෑසින්,,,

නොවේ හැඟුමන් ලඟා,,,නොවේ හැඟුමන් ලඟා,,,



මුහුන දෑතින් බදා,,,

ලයෙහි ගැහෙමින් රඳා,,,

විඳත් ඉහිලුම්,,,පෙමින් වෙලෙමින්,,,

මාත් අසරණ වුනා,,,මාත් අසරණ වුනා,,,