පිරිච්චි මේ පැතුම් කුසුම් මැරිච්චි යාමේ,,,

පිච්චි පිච්චි ගිනි ගහද්දි නච්චිකුඩා සටනේ,,,
නිච්චි නැතිව මන් උන්නා වෙඩි වැදිච්ච අතරේ,,,
හිච්චි නගේ නුඹ නිතරම මතකෙට ආ එවෙලේ,,,
අච්චු වැදුනි නුඹ දැන් නෑ මන් දිරච්චි යහනේ,,,

වරිච්චි මේ බිත්ති අතර තිබිච සතුටේ,,,
හැලිච්චි උණු කඳුලු ගොඩක් තැලිච්චි මහදේ,,,
විලච්චියෙන් දීග කන්න හිතිච්චි දවසේ,,,
මැරිච්චි මගෙ ජීවිතයෙන් පලච්චි මැණිකේ,,,

පිරිච්චි මේ පැතුම් කුසුම් මැරිච්චි යාමේ,,,
දැනිච්ච දුක් රිදුම් වලින් පැලිච්ච මහදේ,,,
ඉරිච්චි සලු අතර දියව වැටිච්ච කඳුලේ,,,
ගෙවිච්චි මුලු ජීවිතයම ගිලිච්චි අරුමේ,,,

අපට උරුම කඳුලුම විතරයි දේවී,,,,
ඔබේ සුවඳ මා සිත පීරයි යාවී,,,
ලoව ඉන්න පිo නැති හින්දයි පෑරී,,,
හිත් රිදෙන්නෙ කඳුලින් සුසුමින් බේරී,,,

දුර කඳු මුදුනින් එන ,,,සීතල මීදුම්,,,
මට කියයි නිතර ඔබේ නයණ තෙත්කළ කඳුලැල්,,,
හිරු උණා දමා එන උණුසුම් කිරණක රස්නෙන්,,,
දැනෙනවාද මා ළැම යට ඇවිලෙන ගිණිදැල් ,,,

සඳ මනාළි වී හැම රෑකම දුන් සුව සිසිළැල්,,,
හිරු මකා දමයි නිතරම අපෙ ප්‍රේමයෙ සැමරුම්,,,
හිත් උදම් වෙලා දුක් වින්දත්  දෙතැනක ලසොවින්,,,

දුර නොයා ඉඳින් සොඳුරී ඔබ මා ගැන තරහින්,,

තෙමගුල සිහිකර බුදුහිමි නමදිමු,,,ලොවටම සාමය පතා සිතේ,,,

ලොවේ තිමිර පට නසා දමන්නට උදා දිනිදු ලොව අඳුර  ඉරූ,,,
සිතට නිරාමිස සුවය ගෙනෙන්නට ලොව්තුරු බුදු නෙත ලොවට හෙලූ,,,
වැව් දිය රැළි මත රටා මැවෙන පිපි නෙලුමක් සඳ දිය සුවය විඳී,,,

නෙලා ගොසින් සිරි පතුල් මතට දී බුදුන් වඳිමු  අද  දිනේ අපි ,,,

තන්හා අශා රතී රඟාලා නාටක දැක්වූ අතර තුරේ,,,
කෙලිසුන් නසලා අශා හැරදා බුදුවුනු අප බුදු මහිම සඳේ,,,
ගුණ ගැන මතුරා  මෙත් සිත් පතුරා කරුණා ගුන දම් ඇතිව සිතේ,,,
තෙමගුල සිහිකර බුදුහිමි නමදිමු,,,ලොවටම සාමය පතා  සිතේ,,,

නෙලුමක් දැක්කත් සිදුහත් උපතෙහි අසිරිය සිහිවෙන වෙසක් දිනේ,,,,
නෑවෙන සඳරැස් අතුරින් පිය නැග පනසල් බුදුගෙයි යොමා නෙතේ,,,,
අප මහ මුනිදුන් පිරිනිවනට ගිය දිනයත් සිහිකර ගැහෙන සිතේ,,,
සම්මා සම්බුදු සරණ පතනු මැන එතෙර කරන්නට සසර මගේ,,,