ඔබ දමා යන්න මට සිදුවුනා,,,

ඔබ දමා යන්න මට සිදුවුනා,,,සමාකරන් සුදු මැණිකේ,,,
ආදරේ ගොඩක් මම දිය කළා,,,මුතු කඳුලුවලින් ඔබෙ දෙනෙතේ,,,
කාලයක් ගියත් මට සිහිවුනා,,,ඔබ වින්ද වේදනා රහසේ,,,
ආ දුරක් නිසා මා තනි වුනා,,,ඔබ වගේ කෙනෙක් නැති ලෝකේ,,,

නෙක නෙක විසිතුරු  මුකුලිත කුසුමන්
කොතෙකුත් පිපුනා නෙතු මානේ,,,
එනමුදු නුඹෙ මුදු සියුමැළිකම් නෑ,,,
ඒ නෙක මල්වල කටු රැඳුනේ,,,

පොත් පිටු අතරේ සඟවන් පිදුවා,,,
මතකයි ඔබෙ කුලුඳුල් ප්‍රේමේ,,,
සිතුවම් මලුවේ සටහන් ඉතිරියි,,,

අතහැරුනත් සුවඳයි සිහිනේ,,,

මුවැත්තියකට නොතෙරුනුමුත් ජීවිතේ,

එදා වාගෙම අදත් මගෙ වූ ආදරේ,,,
රටා හැඩිකර යනෙන හැoගෙන සoහුරේ,,,
වාන් දැමු ඒ මිතුරුකම් දියකර දියේ,,,
යටින් හoගා ගෙනා ගෙනා ගින්දර හදවිලේ,,,

මුවැත්තියකට නොතෙරුනුමුත් ජීවිතේ,
හිතින් වින්දා දෙනෙත් තෙත් වූ ආදරේ,,,,,
දමා යන්නට නොහැකිමුත් ඔබ මාවතේ,,,
අරන් යන්නත් ඉතින් කොයිවෙද මේලෙසේ,,,

හරස්වෙන විට අතරමැදි ගල් කුළු එසේ,,,
ගඟක් වුව හඬ හඬා ගැලුවා යයි සිතේ,,,
අපේ වෙන්නට පිනක් නැතිවග මේ භවේ,,,

නිතර දැනුනා රිදුම් දී තැලෙනා හදේ,,,