ලoවීමක් ඇති හැම විටම,,,
වෙන්වීමක් ඒ අග නියත,,,
එනමුත් නුබ ආ දින සිතට,,,
දැනුනේ නෑ ඒ බව සබඳ,,,
කඳුලින් බර මා නෙත් මතට,,,
නුබ ඇවිදින් තැවරුනු කමට,,,
සිනහව පීදුනු මල් සුවඳ,,,
සුළඟෙහි මුසුවිනි දස අතට,,,
සුවබර හීනෙකි නිදි දුවක,,,
ගෙන ආ රස සිහිනෙකි සතුට,,,
යළි ඇහැරී බැලු විට නිබඳ,,,
කදුළක් ඇත පෙරටත් වැඩිය,,,
1 comments:
අද ලියමනත් හරිම ලස්සනයි
Post a Comment