රාජකීය නොවු මාඉම් ගම්මානේ,,,
ගුරු තුමනී ඔබ තාමත් ඉස්කෝලේ,,,
විට කට බැඳගෙන දුන් ඒ ගුරු සාරේ,,,
සරණින් බෝසත් ,,, අප මනුසත් වූයේ,,,
වෙඩි හඬ අතරේ හිත ගැස්සුනු වාරේ,,,
ඔබෙ අත් අස්සේ හැoගුන හැම වේලේ,,,
මතක මැවෙන විට ඔබගේ ගුණ සාරේ,,,
කඳුලක් නැගුනා පියතුමනී මාගේ,,,
අලි කොටි රැඳි ඒ වන වදුලේ පාහේ,,,
ඔබෙ නෙත් රැඳුනේ අප අතරේ වගේ,,,
බත් පත දන් දී ඔබ හිනැහෙන වාරේ,,,
කඳුලුයි බිව්වේ පිoදී හැම වාරේ...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment